De belangstelling van toeristen voor ongewone en mysterieuze plaatsen zal nooit afkoelen. Meer dan duizend van deze plaatsen worden dagelijks bezocht door avonturiers. Niet veel van hen weten echter dat er achter de kleurrijke legendes echte verhalen schuilgaan. Vandaag zullen we het hebben over een plaats genaamd "Suicide Forest", die zich in Japan bevindt.
Wat is Aokigahara?
Aokigahara, wat "vlakte van groene bomen" betekent, is niet alleen beroemd geworden om zijn prachtige landschappen en uitzichten. Deze plaats staat bekend als Jukai en het Suicide Forest.
Aokigahara is een bos gelegen aan de voet van de berg Fuji. Het ligt direct aan de voet van de vulkaan en is het tegenovergestelde van de schoonheid van deze plaatsen. Het totale bosgebied is 35 vierkante kilometer. Op zijn grondgebied is er een groot aantal rotsachtige grotten en ravijnen.
Geologen beweren dat hier een afwijkende zone is die het kompas uitschakelt. Er zijn enorme afzettingen van ijzererts ondergronds in het bosgebied. De aarde heeft een zeer dichte structuur en lijkt op een steen. Het leent zich praktisch niet voor verwerking met handgereedschap. Aokigahara wordt beschouwd als een relatief jong bos, slechts 1200 jaar oud.
Sightseeingtour door het bos
Het "zelfmoordbos" verschilt fundamenteel van de bosgordels in andere gebieden. De reden hiervoor was een gewelddadige uitbarsting in 1707. De grond is volledig uitgegraven en bedekt het bosgebied ongelijkmatig. De wortels van de bomen kunnen niet door de lavasteen dringen en komen daardoor in angstaanjagende posities tevoorschijn. Het reliëf van het gebied is volledig bezaaid met knikken en diepe grotten, waar je heel gemakkelijk in kunt vallen. De maximale diepte is maximaal 400 meter.
Een verbazingwekkend feit is dat de meeste van hen bedekt zijn met ijs dat nooit smelt, en de temperatuur daarin kan -10 graden bereiken. In Japan is het Aokigahara-bos een vrij populaire bestemming. Er zijn verschillende wandelpaden doorheen aangelegd die naar de helling van de berg Fuji leiden. Maar zelfs ervaren gidsen lopen niet het risico om 's nachts in het bos te blijven.
Waar komt de naam "Suicide Forest" vandaan?
Ondanks alle levendige landschappen omzeilen veel lokale bewoners het bos. Gedurende de hele periode van haar bestaan hebben hier meer dan 15 honderdduizend mensen zelfmoord gepleegd. Natuurlijk zijn er onder deze statistieken velen die gewoon de weg kwijt zijn. De meeste slachtoffers liepen echter bewust het bos in.
Met het begin van de duisternis op deze plek spreken ze alleen fluisterend, om niet wakker te worden en niet de aandacht van de geesten te trekken. Toeristen worden gewaarschuwd dat nachtelijke wandelingen gevaarlijk kunnen zijn en mogen niet van het wandelpad afslaan.
Het bos verwierf zijn trieste bekendheid in de middeleeuwen, toen honger en armoede woedden. Bewoners werden gedwongen om ouderen en zieken naar het bos te brengen, waar ze stierven van de honger, verdwaald in het struikgewas. Het gekreun van de stervenden was niet te horen door de hoge bomen, dus niemand kon hen helpen. De Japanners geloven dat de geesten van de doden nog steeds in het bos zijn en proberen de pijnlijke dood te wreken.
Ooggetuigen beweren dat ze herhaaldelijk spoken en onbegrijpelijke schaduwen tussen de bomen hebben gezien. Ze verschijnen onverwachts midden in de nacht en verdwijnen net zo plotseling. Het is nooit stil in het bos, het lijkt altijd of er iemand kreunt en huilt in het donker.
Er wordt aangenomen dat 's nachts slechts twee categorieën mensen het bos binnenkomen: zelfmoorden en mensen die dienst moeten doen in dit gebied. Elke herfst doorzoeken politiekorpsen het bos op zoek naar lichamen. Gemiddeld kunnen in een paar van zulke dagen lichamen van 30-80 mensen worden gevonden.
Daarom. om het aantal incidenten te verminderen, zijn er borden op bospaden geplaatst: “Je leven is een onschatbaar geschenk van je ouders. Denk aan hen en je familie. Je hoeft niet alleen te lijden. Bel ons.
De autoriteiten van de omliggende steden proberen statistieken te bestrijden door speciale patrouilles op te zetten. Volgens hen is het portret van een mogelijke zelfmoord nogal eentonig - dit zijn mannen en vrouwen in pakken met een kleine tas of rugzak.