Weinig mensen weten van deze spookstad die op de kaart van Oekraïne staat aangegeven. Meer recentelijk leefde de stad zijn eigen leven, en nu is het helemaal leeg.
instructies:
Stap 1
Het verre jaar 1949 is de tijd van herstel van de wereldwijde vernietiging die de oorlog heeft achtergelaten. De getroffen steden en nederzettingen worden actief gereconstrueerd. Tegelijkertijd werd op het grondgebied van de Oekraïense Socialistische Sovjetrepubliek de Stepnoye-nederzetting gebouwd voor de werknemers van de Tsentralnaya-mijn, die later de Ingulets-mijn werd. Dit dorp heeft zo'n naam alleen in documenten, maar voor omwonenden draagt het nog steeds de naam Otvod.
Stap 2
De eerste steen in de oprichting van de Branch werd teruggelegd in de onheuglijke jaren '30 van de vorige eeuw, waarna ze om onbekende redenen pas in het begin van de jaren veertig terugkeerden naar de bouw en in 1949 werd de nederzetting overgedragen voor vestiging.
Stap 3
De afleiding groeide vlak voor onze ogen, en na een paar jaar was er een kleuterschool, een school, een winkel, een stadion, een cultuurpaleis, een vakschool, pleinen en parken op haar grondgebied. Het dorp bloeide en de inwoners leefden goed, maar de komst van het nieuwe millennium veranderde alles. In het begin van de jaren 2000 kondigde de mijn- en verwerkingsfabriek van Ingulets, niet ver van Stepnoye, haar intentie aan om dit stukje paradijs van de aardbodem te vegen. Het bleek dat het filiaal onder de sanitaire zone van de fabriek viel, die besloot zijn ruimte wereldwijd uit te breiden ten koste van de huisvesting van de filialen. In 2009 werd het filiaal geliquideerd, de bewoners werden gedwongen verplaatst naar nieuwe gebouwen op naburige Ingulets.
Stap 4
Het filiaal is leeg. Huizen zijn vervallen, ramen en deuren zijn dichtgetimmerd. Er is hier geen leven meer, geen geschreeuw uit de ramen, geen vertrouwd geluid, geen kleren meer om op de balkons te drogen, geen spelende kinderen op de speelplaatsen en alleen het gehuil van de wind die tussen de lege muren dwaalt.
Stap 5
Als je een van de ooit bewoonde appartementen binnengaat, kun je duidelijk zien dat de huurders in grote haast vertrokken en alleen de meest noodzakelijke dingen meenamen: kleding, oude foto's, stukjes kranten en kinderspeelgoed lagen verspreid over de vloer, als fragmenten van herinnering aan voorbije gelukkige tijden.
Stap 6
In 2014 veranderde het dorp uiteindelijk in ruïnes, waarvan sommige werden geabsorbeerd door de afvalstortplaatsen van de fabriek, waardoor een andere spookstad op de kaart ontstond.
