India is een land met een oude en rijke spirituele cultuur. De overgrote meerderheid van de Indiërs belijdt de religie van het hindoeïsme - een zeer oude religie die vele millennia telt. Dus een reiziger die India bezoekt, zal onvermijdelijk, letterlijk in de allereerste uren van zijn verblijf op Indiase bodem, talloze hindoetempels en heiligdommen zien en hoogstwaarschijnlijk willen bezoeken.
India is een land met een oude en rijke spirituele cultuur. De overgrote meerderheid van de Indiërs belijdt de religie van het hindoeïsme - een zeer oude religie die vele millennia telt. Dus een reiziger die India bezoekt, zal onvermijdelijk, letterlijk in de allereerste uren van zijn verblijf op Indiase bodem, talloze hindoetempels en heiligdommen zien en hoogstwaarschijnlijk willen bezoeken.
Het is zelfs onmogelijk om bij benadering te zeggen hoeveel tempels er in India zijn, in het Hindi "mandir". Er zijn enkele duizenden tempels van zeer oude, legendarische, met een lange geschiedenis - bijvoorbeeld de Krishna Jagannath-tempel in Puri in het oosten van het land of Srirangam in de zuidelijke staat Tamil Nadu. Er zijn veel tempels gebouwd in de Middeleeuwen - velen van hen werden gesticht door grote heiligen. Er zijn zeer jonge tempels, bijvoorbeeld een groep tempels die in de 20e en vroege 21e eeuw in alle grote steden en belangrijke bedevaartsoorden is gebouwd met geld en door het project van een grote industrieel en filantroop Ghantashyam Birl en zijn nakomelingen. Een bezoek aan deze Birla Mandirs - in Delhi, waar de beroemdste van hen Lakshmi-Narayan Mandir is gevestigd, in Hyderabad, Kolkata, Bangalore en andere steden - is een bijna onveranderlijk onderdeel van een reis als onderdeel van een reisgezelschap. En er zijn veel heiligdommen, heel klein, in elke straat,
De toegang tot de meeste tempels is helemaal gratis. Er zijn maar weinig uitzonderingen, maar helaas zijn de uitzonderingen de beroemdste tempels - Jagannath Mandir in Puri, Lingaraj in Bhubaneswar en nog meer (toeristen kunnen de binnenplaats van dergelijke tempels bekijken vanaf speciale platforms of de daken van aangrenzende gebouwen, waar ze zijn toegestaan voor een kleine donatie). In Srirangam, dat zijn zeven tempelmuren, waartussen veel kleine heiligdommen zijn (dit is over het algemeen het grootste tempelcomplex ter wereld, vergelijkbaar in grootte met een kleine stad), kunnen toeristen de eerste vier muren betreden, maar niet verder. Iedereen kan formeel de Krishna Guruvaurappana-tempel in Kerala betreden, maar alleen in ongenaaide kleding, dat wil zeggen strikt in sari's voor vrouwen en dhoti voor mannen. Over het algemeen is de dresscode in de slapen vrij zacht - voor mannen is het praktisch afwezig, de Indianen zelf minachten niet om dezelfde shorts te dragen en vrouwen mogen geen minirokjes en transparante blouses dragen. Ook mogen vrouwen tijdens de menstruatie de tempel niet in, dat zijn de regels in alle tempels, zonder uitzondering. Foto's maken in de tempel is meestal mogelijk, maar niet altijd - bij de ingang van de tempels, waar het verboden is, zijn er kluisjes voor allerlei soorten elektronica.
De tempels zijn meestal open voor het publiek van 's morgens vroeg tot 's middags en van 15.00 uur tot 16.00 uur tot zonsondergang. Gedurende deze tijd worden er verschillende diensten gehouden - puja's, tussen puja's, bezoekers voeren darshan uit, dat wil zeggen, ze komen naar voren, kijken naar de goden en bieden hen respect. In kleine tempels kun je eenvoudig naar binnen en naar het altaar lopen. Op het hoofdaltaar staan de goden waarnaar de tempel is vernoemd (Radha en Krishna, Lakshmi en Vishnu, verschillende incarnaties van Durga en anderen). Naast het hoofdaltaar zijn er meestal verschillende andere kleine altaren. Voordat je de tempel binnengaat, en als de tempel een gebied binnen de muur heeft, moet je bij de ingang van het gebied je schoenen uittrekken en dan op blote voeten gaan (in grote complexen zijn er opslagruimtes voor schoenen). Als je binnenkomt, moet je op de bel drukken die bij de ingang hangt, nadat je het met je rechterhand hebt gedaan (in het algemeen wordt in de tempel alles alleen met je rechterhand gedaan - je linkerhand gebruiken is beledigend, dus bedenk dat je dat doet niet hebben), ga dan naar het altaar, kijk zorgvuldig naar de godheden, beginnend bij de voeten en omhoog kijkend (en het meest vrome is om alleen naar de voeten te kijken) en mentaal respect voor hen uit te spreken. Nou, het is niet verboden om iets voor jezelf te vragen. Achter het altaar is een doorgang, zodat er drie keer met de klok mee kan worden gelopen. Er zijn meestal afbeeldingen van goddelijke vormen op de muren achter het altaar. Ze kunnen ook worden gerespecteerd door hun voeten aan te raken met je rechterhand en vervolgens je hoofd aan te raken. Als je tijdens de puja naar de tempel komt, blijf dan gewoon staan. Tijdens de puja biedt de brahmana verschillende voorwerpen aan de goden aan, die dan speciale, spirituele eigenschappen verwerven. Na de puja zal de brahmana het publiek een lamp met vuur aanbieden - je moet met je rechterhand boven het vuur houden en je hoofd aanraken. Ook zal een drankje dat op het altaar wordt aangeboden op de hand worden gedropt - het moet onmiddellijk worden gedronken, ze zullen wat te eten geven. Dit is allemaal prasadam, de genade van de Godheid. Als een bloem van het altaar wordt gegeven, moet deze worden bewaard en gedroogd, het zal je talisman zijn. Na darshan of puja moet je een donatie doen - leg hoeveel geld je niet erg vindt in een speciale doos voor het altaar. Trouwens, je moet dit bij alle altaren doen, dus je moet de tempel binnengaan met een voorraad munten - het zal erg slecht zijn als er maar een biljet van 1000 roepie in je zak zit. Het is echter niet de moeite waard om met bijzonder grote biljetten door de straten te lopen, alleen naar de plaats waar ze kunnen worden ingewisseld - het is beter om enkele honderden vierkante meters bij je te hebben. Er zitten echter geldwisselaars in de buurt van elke tempel, die een biljet van 100 roepie zullen wisselen voor negen biljetten van 10 roepie en een biljet van 10 roepie voor negen munten van één roepie. Maar als een brahmana, die een Europeaan ziet, erg geïnteresseerd raakt en om extra donaties begint te vragen, zoals vijfduizend roepies, negeer hem dan gerust. Vooral de babaji's in Radha Kunda bij Vrindavan zijn hier beroemd om, maar het gebeurt ook op andere plaatsen.
In zeer grote en beroemde tempels is het een beetje anders. Er is daar meestal een rij voor darshan, en een behoorlijke, maar er zijn verschillende passages - de langste en bochtige, waar de meeste pelgrims naartoe gaan, voor een gratis darshan, en kortere zijn toegankelijk voor donaties van verschillende groottes. Al deze passages zijn verbonden bij het hoofdaltaar. Het zal niet lang werken om met de Godheid te communiceren, er zijn veel mensen die dat willen, vooral tijdens de vakantie. Offersets - kokosnoot, bloemen, enzovoort - worden meestal in de buurt van deze tempels verkocht, die aan de brahmana bij het altaar moeten worden gegeven om ze allemaal te offeren.
Als het om de een of andere reden onmogelijk is om de tempel binnen te gaan, kun je de goden respecteren door er met de klok mee omheen te lopen en indien mogelijk je schoenen uit te doen. Over het algemeen is parikrama, wandelen rond heilige plaatsen een veel voorkomend ritueel, een tien kilometer lang pad rond de heilige stad Vrindavan staat gelijk aan het bezoeken van alle vijfduizend tempels, dus honderden en duizenden pelgrims op blote voeten bewegen zich constant langs de Vrindavan Parikram-marga.
