Het koninkrijk Saoedi-Arabië is misschien tegelijkertijd een van de meest open voor de wereld van 'ongelovigen' en de meest gesloten. Deze staat, die een actief buitenlands beleid voert en toeristen op zijn land verwelkomt, heeft geen haast om niet alleen het gordijn van het interne leven op te heffen, maar maakt ook in veel opzichten de bezoekers ondergeschikt.
Al-Mamalyakatu al-Arabiyyat al-Saudiyyatu - zo klinkt de naam van het koninkrijk, dat onder elkaar de inwoners kortweg "al-Saudiya" noemen.
Religie als een manier van leven
Saoedi-Arabië is een land waar de islam niet gebaseerd is op angst, maar op een intern begrip van het "woord van Allah"; het is gelegen in het hart van de islamitische wereld, grenzend aan Qatar, Oman, Koeweit, Irak en de Emiraten. Dit is het thuisland van de Arabische stammen, die in 622, na de zegevierende campagne van de Ottomaanse sultan Selim II, de islam als de enig mogelijke religie aannamen. Het was vanaf hier dat de verspreiding van de islam naar het Oosten begon, waardoor het Joodse geloof werd verdrongen.
Religieuze opvattingen worden hier ondersteund door historische feiten, het is zeker bekend dat de profeet Mohammed vele jaren predikte op het grondgebied van het kalifaat, tijdens zijn tijd werden de ongelovigen uit de Hejaz verdreven. Tot op de dag van vandaag is het de heidenen ten strengste verboden om op het grondgebied van het heilige Mekka en Medina te wonen.
Buurtbewoners leven volgens de "letter van de koran", de rechterlijke macht natuurlijk, maar die is gebaseerd op de normen van de sharia. Hier hakken ze een hand af voor diefstal en een hoofd voor geweld. Er is hier een religieuze politie actief, die niet alleen moslims controleert, maar ook ongelovigen, die op het grondgebied van het land geen religieuze cultus mogen uitvoeren, hun religieuze voorkeuren tonen, enz.
Alledaagse leven
De tijd gaat langzaam voorbij in dit land. Arabieren zijn ontspannen, ze kunnen het zich veroorloven om een uur of twee op een terrasje door te brengen en dan aan het werk te gaan. te laat komen voor een ontmoeting met een buitenlander is ook niet eng, maar een buitenlander die onderweg vertraging oploopt zal nauwelijks worden vergeven.
Ook bedrijven en winkels hebben geen vaste openingstijden, de enige uitzonderingen zijn bestuursorganen en gasvoorzieningsorganisaties. Niemand werkt op vrijdag - dit is de dag van gebed.
In winkels vind je waarschijnlijk geen speelgoed in de vorm van dieren. De Koran gelooft dat ze niet gecreëerd kunnen worden, omdat iemand anders zal proberen te worden zoals Allah. Het is grappig, maar in steden mogen mannen geen huisdieren uitlaten, maar vrouwen wel.
Vrouwen van de islam
Er is veel gezegd over de situatie van vrouwen in Saoedi-Arabië, waarbij gewezen wordt op hun kwetsbaarheid en machteloosheid. Inderdaad, een vrouw is volledig ondergeschikt aan een man, maar dit is niet zo erg als het lijkt, omdat ze "hem door Allah is toevertrouwd", wat voor een ware gelovige de noodzaak betekent om haar te beschermen. En mannen zorgen echt voor hun vrouwen. Vooral van nieuwsgierige blikken.
Alle vrouwen zijn verplicht hun hoofd te bedekken, hun gezicht te verbergen en speciale kleding buitenshuis te dragen. Elk van hen heeft zijn eigen "voogd" - een oudere man die toezicht houdt op de trouw van haar acties, hij is het die beslist of de afdeling een opleiding kan krijgen, medische hulp kan zoeken, openbare plaatsen kan bezoeken, enz.
Bij het kiezen van een echtgenoot zijn meisjes niet vrij, ze worden op 10-jarige leeftijd uitgedeeld in overleg tussen de families. Het is niet nodig dat de bruid op de bruiloft aanwezig is.
Ondertussen werken vrouwen, leiden ze een actief leven, maar alleen tussen vrouwen. Het is verboden om mannen te bezoeken, met hen aan dezelfde tafel te zitten, en nog meer om ruzie te maken.
Vrouwen mogen geen rijbewijs hebben, dus alleen mannen rijden. De verboden gelden ook voor buitenlandse vrouwen, dus het zal niet mogelijk zijn om in Europese kleding door de hoofdstad te lopen.
