Om elk land te begrijpen, is het nuttig om zijn historische verleden te kennen, vanaf het ontstaan en eindigend met de vorming en vestiging van de staat. De geschiedenis van Georgië is zo oud dat het niet eenvoudig is vast te stellen waar en wanneer de wortels beginnen.
We kunnen echter met zekerheid zeggen dat de geschiedenis van het grondgebied van dit land begon in de dagen van de dinosauriërs. Het feit is dat hun sporen werden gevonden in Georgië, die tot op de dag van vandaag bewaard zijn gebleven. Voetafdrukken van dinosauriërs zijn te zien in een van de nationale parken van Georgië, gelegen in de regio Imereti.
Lang geleden was er maar één continent op onze planeet - Pangaea, dat werd gewassen door een enkele oceaan. Geleidelijk splitste Pangaea zich in twee delen. De noordelijke helft heette Laurasia, en het zuidelijke vasteland heette Gondwana. Tussen de continenten begon de nieuw gevormde Tethys-oceaan te groeien, waardoor de continenten van elkaar werden gescheiden. Georgië lag in die tijd aan de zuidkust van Laurasia. Hier kwamen dinosaurussen om de zonsondergang te bewonderen en te zien hoe mooi de zon zich achter Tethys verschuilt.
Het Krijt is voorbij. Plots verdwenen alle dinosaurussen en begon het Paleogene tijdperk. De oorzaken van de ramp in het Krijt zijn nog onbekend, maar er is een versie van een vallende meteoriet. Als deze versie gerechtvaardigd is, zijn de overblijfselen van dit hemellichaam waarschijnlijk te vinden op het grondgebied van Georgië. De aanwezigheid van meteorietresten in de grond blijkt uit het gehalte aan iridium in de grond. Georgische geologen gaan ervan uit dat dergelijk bewijs in Georgië kan bestaan.
Welnu, de dinosaurussen verdwenen en even later begon Laurasia geleidelijk onder water te zinken. Dat het grondgebied van het huidige Georgië op de bodem van de oceaan lag, werd bewezen door de gevonden artefacten. De overblijfselen van Cetotherium, een oude walvis die boven het oppervlak van de gezonken Laurasia zwom, werden hier gevonden. De walvisbotten bevinden zich nu in het Sukhumi-museum.
De Kaukasus bleef voor tweederde van het Paleogeen onder de oceaan. Gedurende deze lange tijd zijn op het grondgebied van Georgië massieven van oceanische afzettingen gelaagd. In de Kaukasische kloven zijn sedimenten van meerdere meters dik te zien. Het is in deze kalksteenafzettingen dat de Vardzia-grotten zijn uitgehouwen.
Geleidelijk rees de Kaukasus van onder de oceaan op en begon de voor ons bekende vorm te krijgen. De Grote Kaukasus was in die tijd een langgerekt eiland waarop tropische wouden groeiden. Als je door de alpenweiden loopt, kun je je voorstellen dat in de oudheid bananenpalmen op deze plek ritselden, exotische orchideeën bloeiden en felle papegaaien vlogen.
Na enige tijd begonnen de bergen van de Kaukasus snel omhoog te groeien. Het water trok zich geleidelijk terug en vormde de valleien en vlaktes van het huidige Georgië. Op dit moment vindt een krachtige uitbarsting van Elbrus en Kazbek plaats. Daarna volgen twee ijstijden. De bergen zijn bedekt met ijskappen en de tropische vegetatie is praktisch verdwenen. En toen verscheen er een man…
