De Solovetsky-eilanden of Solovki is de grootste archipel in de Witte Zee, het gebied is ongeveer 350 vierkante meter. kilometer. Het bestaat uit zes grote eilanden:
- Solovetski, - Anzerski, - Grote Zayatsky, - Maly Zayatsky, - Grote Muksalma, - Malaya Muksalma
en meer dan honderd kleine eilandjes. In 1992 werd de Solovetsky-archipel opgenomen in de UNESCO Werelderfgoedlijst.
Het grondgebied van de eilanden en het aangrenzende watergebied zijn momenteel een natuurgebied. De archipel heeft ongeveer 630 rivieren en meren. Het speciale microklimaat van de Solovetsky-eilanden is te danken aan de geografische ligging - 165 km van de conventionele lijn van de poolcirkel. In de winter kan de luchttemperatuur dalen tot -45 graden C, terwijl korte zomers en frequente regens bijdragen aan constante vochtigheid. Ondanks de weersomstandigheden, slechte wegen en slecht ontwikkelde infrastructuur, bezoeken steeds meer toeristen de Solovetsky-eilanden. Een rijke geschiedenis, vele monumenten van cultuur en archeologie, natuur en fauna van het noorden, het Solovetsky-klooster en het Solovetsky Special Purpose Camp (SLON) - dit alles trekt degenen aan die deze plek gaan bezoeken.
Solovetski-klooster en fort
In de 15e eeuw arriveerden de monnik van het Valaam-klooster Savvaty en de monnik German in Solovki op zoek naar een afgelegen plek voor gebed en meditatie. Waar nu de Savvatievsky-skete is, hebben ze een kruis opgericht en cellen gebouwd, en zo begon de geschiedenis van het Solovetsky-klooster. Herman en Savvaty brachten meer dan vijf jaar door in gebed en hard werken, in 1435 stierf Savvaty. In zijn plaats bracht Herman een jonge monnik Zosima, die op de eerste dag van zijn verblijf op het eiland droomde van een prachtige tempel. Op de plaats waar Zosima een visioen had, bouwden de kluizenaars een kerk in de naam van de Transfiguratie van de Heer. Toen ze hoorden over zo'n unieke plek, begonnen andere bewoners op de eilanden aan te komen. In 1436 gaf aartsbisschop Jona toestemming om een klooster te stichten. Zosima werd de abt van het klooster.
Tijdens de oorlog in 1571, toen Zweedse schepen in de buurt van Solovki verschenen, besloot Ivan de Verschrikkelijke een houten fort te bouwen. En in 1582, in plaats van de houten, begon de bouw van een stenen fort. Door de geschiedenis heen heeft het Solovetsky-klooster veel trieste gebeurtenissen meegemaakt - de Solovetsky-opstand, die 8 jaar duurde, de aanval van Britse schepen tijdens de Krimoorlog, en gedurende zijn hele bestaan diende het als een plaats van ballingschap. In 1920 werd het klooster gesloten en later werd het Solovetsky-kamp voor speciale doeleinden (SLON) georganiseerd op het grondgebied van het klooster, dat in 1937 werd omgevormd tot de Solovetsky-gevangenis voor speciale doeleinden (STON). De heropleving van het klooster begon pas in 1967 - op Solovki werd een museumreservaat gecreëerd. Sinds 1990 is het Verlosser Transfiguratie-klooster geopend, dat tot op de dag van vandaag in bedrijf is.
Stenen labyrinten
De eilanden werden al in de 5e eeuw voor Christus door mensen bezocht en vanaf de 3e eeuw voor Christus werden hier heidense tempels - labyrinten - gebouwd. De Solovetsky-labyrinten of noordelijke labyrinten zijn spiraalvormige afbeeldingen gemaakt van kleine stenen. De afmetingen van de labyrinten zijn gevarieerd - van 1 tot 25 meter, de hoogte is niet meer dan 50 cm. Een van de grootste clusters van labyrinten is gevonden in de Solovetsky-archipel - er zijn er tegenwoordig minstens 35 bekend, en nog veel meer verschillende stenen berekeningen en taluds. De meeste stenen labyrinten bevinden zich op het eiland Bolshoy Zayatsky. De betekenis van deze labyrinten is nog niet vastgesteld, maar hun historische en culturele waarde staat buiten kijf.
Op het grondgebied van de Solovetsky-eilanden kun je ook zien:
De Onderhandelingssteen is een monument gewijd aan de gebeurtenissen van de Krimoorlog.
Monastieke sketes
Om het klooster van al het nodige te voorzien, werden er veel blanco's gemaakt; over het hele grondgebied werden speciale sketes gebouwd om verschillende voorraden op te slaan. Het is nu bekend dat op het Bolshoy Solovetsky-eiland drie hoofdsketes werden gesticht - de Savvatievsky-skete (moestuin), de Sekirnaya-bergskete (bes), de Isakovsky-skete (vissen en voor het maken van hooi). De skete op het eiland Bolshaya Muksalma was een veestapel en op het eiland Bolshoy Zayatsky werd de Andreevsky-skete gesticht - de "zeepoort" van Solovki.
Grote Solovetsky-dam
De dam is een unieke structuur die de eilanden Bolshaya Muksalma en Bolshoi Solovetsky met elkaar verbindt. Het was verboden om vee in het klooster te houden, dus werd besloten een hermitage te bouwen om het op een naburig eiland te houden. Het gebrek aan landcommunicatie tussen de eilanden maakte het moeilijk om te verhuizen. In het midden van de 19e eeuw werd besloten om een dambrug te bouwen. Er is een dam gebouwd van grote keien en zand, en heeft een lengte van 1200 meter.
botanische tuin
De botanische tuin werd in 1822 gesticht door Archimandrite Macarius. De tuin is gelegen tussen twee meren. Hier groeien meer dan 500 soorten planten, sommige werden in 1870 door monniken geplant en sommige door gevangenen van de Solovetsky-gevangenis. Hoewel het grondgebied van de Solovetsky-archipel een beschermd gebied is, is vissen en het plukken van paddenstoelen en bessen hier toegestaan.
