Vladivostok is de "poort" van Rusland in de Stille Oceaan. De stad zal worden verspreid op het Muravyov-Amursky-schiereiland en op de eilanden van de Peter de Grote Golf. Om deze reden zijn er veel bruggen in Vladivostok. Onder hen staat alleen de Gouden Brug, die is afgebeeld op een bankbiljet van 2000 roebel.
Achtergrond
In 1859 verkende de gouverneur-generaal van Oost-Siberië, graaf Nikolai Muravyov-Amursky, het zuidelijke deel van het grootste schiereiland - Primorsky. Deze plaatsen deden hem sterk denken aan de oevers van de Bosporus, die Europa en Klein-Azië scheidt. En de baai, die met een lange gebogen hoorn het schiereiland insnijdt, leek ook op de Gouden Hoorn in Istanbul. Om deze reden gaf Muravyov-Amursky, zonder na te denken, de juiste namen aan de baai en de zeestraat.
Zo verschenen de oostelijke Bosporus en de Gouden Hoornbaai op de kaart van het Verre Oosten. En aan hun oevers groeide de stad Vladivostok op.
De Golden Horn Bay is erg handig voor het ankeren van schepen. Het is lang, smal en diep. Daarom dient het als een betrouwbare schuilplaats voor koopvaardij- en vissersvaartuigen. De heuvelachtige, steile oevers zijn nu geëgaliseerd en verbreed, en er zijn aanlegplaatsen op. De handels- en vissershavens van Vladivostok, een scheepswerf en delen van de Pacifische Vloot bevinden zich hier.
Dit heeft natuurlijk grote invloed op de ecologische toestand van de baai. Het water is vervuild door rioolwater. Nu vriest het niet voor de winter, terwijl 100 jaar geleden drie maanden de baai bedekt was met ijs, waarlangs een winterweg werd aangelegd, en in het centrale deel, tegenover de Admiral's Garden, een ijsbaan was aangelegd.
De Gouden Hoornbaai verdeelt Vladivostok in twee delen, wat natuurlijk onhandig is om door de stad te reizen. Dat de oevers via een brug met elkaar verbonden moeten worden, werd al in de 19e eeuw gezegd. Maar de Russisch-Japanse oorlog, de revolutie en de Eerste Wereldoorlog lieten de plannen niet uitkomen.
Gebouw
In 1959 begonnen ze serieus te praten over de brug over de Gouden Hoorn. Tien jaar later werd zijn project opgenomen in het masterplan van Vladivostok. Maar de zaak kwam pas op gang in 2005, toen duidelijk werd dat een groot internationaal evenement - de APEC-top - in Vladivostok zou worden gehouden. Er werd een bouwaanbesteding aangekondigd, waarvan de resultaten in 2008 werden opgesomd.
Al snel werd in het gebied van de kabelbaan een autotunnel van ongeveer 250 m lang gegraven en werden steunen - de toekomstige pylonen van de brug - opgericht. Hun hoogte is 226 m, wat vergelijkbaar is met een huis van 70 verdiepingen. De pylonen van de brug zijn bijna overal in Vladivostok zichtbaar. Ze zien eruit als de letter V. Op de pylonen zijn kabels gespannen. Er waren 192 kabels nodig om de brug te bouwen. Hun totale lengte was 42 km.
In 2012 verbond een brug de oevers van de Gouden Hoornbaai. De totale lengte is 1388 m. Het ligt 64 m boven de zeespiegel en is geschikt voor het verwerken van grote tonnage zeeschepen.
Dankzij de lijkwaden ziet de brug er licht, delicaat uit. Tegelijkertijd is het bestand tegen een windvlaag van 47 m / s en een aardbeving tot 8 punten. De brug die boven de golven zweeft, is een van de belangrijkste versieringen van Vladivostok en zijn symbool.
