Een van de belangrijkste attracties van de hoofdstad - de Boulevard Ring, een reeks hoefijzervormige boulevards, werd in de loop van een eeuw aangelegd. De inspanningen van architecten en stedenbouwkundigen waren niet tevergeefs. In 1978 kreeg het visitekaartje van Moskou de status van monument voor tuin- en parkkunst
Uit de geschiedenis van de Boulevard Ring
De bezienswaardigheden van de Boulevard Ring houden nog steeds de herinnering aan de Witte Stad, dat deel van Moskou waar van 1585 tot 1591 een witstenen fort werd gebouwd om het verbrande houten fort te vervangen. De constructie stond onder toezicht van de architect - Kon Fyodor Savelyevich. Voor die tijd was het een zeer korte tijd voor de oprichting van zo'n krachtig fort.
De muur van Belogorodskaya moest dienen als de derde verdedigingsgordel, na het Kremlin van Moskou en Kitay-gorod. Opgemerkt moet worden dat de nieuwe structuur van witte steen hoger was dan de vorige en dat er een diepe sloot met water langs liep. De muur had een dikte van 4,5 m en 27 torens met een hoogte van 13 tot 20 m. 17 daarvan waren doof, maar met verschillende niveaus voor de strijd. En 10 had een transversaal karakter, "reiskaarten".
Er waren 11 poorten, maar als je bedenkt dat er in de 17e eeuw één ervan werd omgebouwd tot blinde toren, dan 10 poorten die 10 km beslaan en vandaag zijn er die 10 km boulevards die zich als een regenboog langs de Boulevardring verspreiden. Het is tenslotte op de plaats van de voormalige Belogorodskaya-muur dat deze hoofdattractie zich vandaag de dag bevindt.
De witte muren werden in de 18e eeuw afgebroken. Na het einde van de Noordelijke Oorlog waren ze niet langer van groot strategisch belang, de poorten waren niet langer op slot. Aanvankelijk ontmantelden de inwoners van de hoofdstad spontaan het vervallen gebouw, waarbij ze stenen uit elkaar haalden voor hun privébehoeften, totdat dit leidde tot een ernstige ineenstorting met menselijke slachtoffers.
Daarna werd een bevel uitgevaardigd, gedateerd juni 1774. Het werk stond onder toezicht van de gouverneur-generaal Volkonsky M. N. Bovendien moest het na de sloop 10 parkzones op het bevrijde gebied opbreken, dat wil zeggen alles met bomen en struiken planten. Alles was georganiseerd volgens het plan van de architect Petr Nikitich Kozhin.
Het was niet mogelijk om de dikte van de muur snel te vernietigen, het werk ging door tot 1805, toen het allerlaatste deel werd gesloopt - een fragment van de muur met een opening naar de oever van de Neglinnaya, genaamd "Pipe".
En de Boulevard is geen ring…
Omdat de witte stenen muur zich in een halve cirkel en ongelijkmatig bevond, beginnend bij het Kremlin (Vodovzvodnaya-toren) en eindigend met de hoektoren van de Kitaygorodskaya-muur, heeft de moderne Boulevard "ring" zo'n vorm. Het lijkt meer op een gedraaid hoefijzer. In vergelijking met de Tuinring is Boulevard echter compacter.
Bijna elke boulevard begint met een plein, waarvan de namen nog steeds de namen van de poorten van de Witte Stad behouden.
- Yauzskie-poorten - plein "Yauzskie-poorten";
- Pokrovskie poorten - Pokrovskie poorten vierkant;
- Frolovskie of Myasnitskie - "Myasnitskiye Vorota" plein;
- Sretensky - "Sretensky-poort" plein, enz.
Alle 10 boulevards kwamen niet meteen tevoorschijn, maar toen de muur werd afgebroken. De allereerste werd aangelegd Tverskoy Boulevard in 1796 onder leiding van de architect Karin. De Pokrovsky-boulevard was de laatste die werd aangelegd, omdat het paradeterrein dat zich daar bij de kazerne bevond, de zaken belemmerde. Hij werd pas in 1954 gesloopt.
Boulevards en hun attracties
Als de pleinen de historische namen van de poorten van de Witte Stenen Muur herhaalden, dan zijn, in tegenstelling tot hen, de namen van de boulevards enigszins anders. Tegenwoordig zijn er metrostations langs de omtrek van de Boulevard Ring en kunt u vanaf Krapotkinskaya alle favoriete recreatieplaatsen bezoeken van gasten en inheemse inwoners van de hoofdstad, die zich vandaag in dit parkgebied bevinden.
Experts - gidsen adviseren om te beginnen vanaf het metrostation "Krapotkinskaya", omdatDe Gogolevsky-boulevard (voorheen Prechistensky) ontspringt hier. Het kenmerk is het monument voor de schrijver en het appartementenmuseum, waar N. N. Gogol. leefde tot de dood. Er is ook een ongewone beeldengroep gemaakt door Rukavishnikov: Sholokhov in een boot en drijvende paarden.
Verder, achter de Arbat-poort, begint de Nikitsky-boulevard, die grenst aan de Nikitsky-poort. Hier kunt u het Museum van het Oosten bezoeken, gevestigd in het oudste landhuis van de Lunins. En in de tempel bij de Nikitsky-poort trouwde Pushkin ooit met Natalia Goncharova. De oudste en langste Tverskaya-boulevard is beroemd om het Romanov-huis.
Aanvankelijk was het gebouw, in de volksmond "Romanovka" genoemd, eigendom van de koopman Golitsin, die bijdroeg aan de verbetering van de Tverskoy-boulevard door het op eigen kosten te versieren met veelkleurige lantaarns. Later woonde de familie van ingenieur-kolonel D. I. Romanov in dit huis. Semyon Kruglikov, een muzikant, woonde hier ook aan het einde van de 19e eeuw. Dankzij de muzieksalon die hij organiseerde, waren Chaliapin, Rimsky-Korsakov en anderen stamgasten in dit huis.
Strastnoy Boulevard is vernoemd naar het voormalige nonnenklooster. Het plein, nu Pushkinskaya, had dezelfde naam Strastnaya. Deze plaats staat vol met monumenten: Pushkin, Rachmaninov, Vysotsky. Als Tverskoy langer is dan alle andere boulevards, dan is Strastnoy de breedste.
De volgende Petrovsky-poorten geven aanleiding tot de Petrovsky-boulevard, die eindigt met het Trubnaya-plein. Hier is de Neglinnaya-rivier verborgen in een pijp. Op dit plein was voorheen het Hermitage-restaurant gevestigd, waar de beroemde Lucien Olivier iedereen trakteerde op zijn gelijknamige salade.
Rozhdestvensky Boulevard is vernoemd naar het vrouwenklooster, dat werd gebouwd tijdens het bewind van Catharina II. Hij wordt echt erkend als de mooiste, en Sretensky is de kortste. Hier is het monument voor N. K. Kroepskaja. Verderop, achter het slagershek, volgt de Chistoprudny Boulevard. Hoewel er maar één vijver is, is het gebruikelijk om deze "schone vijvers" te noemen.
De geschiedenis van deze naam is interessant. Voormalige "vuile vijvers", of liever, onder de mensen, "vuile moeras" of "vuile plas" werden door Alexander Menshikov geruimd toen hij de eigenaar van deze landen werd. Waar de naam "vuil" vandaan komt, kan geen van de historici met zekerheid zeggen. Er zijn meerdere versies. Een voor een zouden de eigenaren van slagers aan de Myasnitskaya-straat daar vleesafval hebben gedumpt (de oorsprong van de straatnaam is duidelijk).
Volgens een ander is de geëxecuteerde Stepan Kuchka, die de groothertog niet beviel, in deze vijver verdronken. Volgens de derde woonden ooit heidenen in deze plaats van Moskou - de Balten, die "vuil" werden genoemd (van het Latijnse "poganus"). Er is ook controverse dat de vijvers die Menshikov heeft vrijgemaakt zich helemaal niet in de buurt van de muur van de Witte Stad bevonden, waar de Chistoprudny-boulevard nu is.
Kortom, er zijn veel mysteries. Maar dit belet niet dat de boulevard op elk moment van het jaar een favoriete vakantieplek is voor Moskovieten. Bij warm weer is een bootstation geopend. In de winter kun je hier schaatsen en zelfs professionele schaatsers maken van deze gelegenheid gebruik om te trainen. Tussen de pleinen "Pokrovskie Vorota" en "Khokhlovskaya" bevindt zich de Pokrovsky-boulevard en direct erachter is Yauzsky (in de buurt van de Yauza-rivier).
Uniek monument van landschapskunst
Vandaag is de Boulevard Ring een recreatiegebied met een fietspad, bestaande uit 13 pleinen, talrijke steegjes, kerken, kloosters, architecturale monumenten, fonteinen en monumentale complexen die fungeren als schakel tussen het verleden en het heden van de hoofdstad. Met een rondleiding door de ring volgt u de geschiedenis van de stad en haar prominente inwoners.
Sinds 2011 wordt het Times and Epochs-festival jaarlijks gehouden in Moskou, met als belangrijkste idee het creëren van "levende reconstructies" gedurende meerdere dagen in verschillende delen van de hoofdstad, die 20 tijdperken uit de geschiedenis weerspiegelen. Voor het werk van de meesters van de historische reconstructie worden altijd een of meer boulevards gebruikt, naar gelang het meest geschikt. In de afgelopen jaren is de plek voor actieve recreatie van de stedelingen begonnen te worden gebruikt voor verschillende soorten sociale evenementen: bijeenkomsten, festivals.
