Een van de volkeren die al lang in de regio Nizhny Novgorod wonen, zijn de Mari. De etnische Mari-groep bewoonde deze landen veel eerder dan de Russen, ongeveer vierduizend jaar geleden.
Momenteel is de regio de thuisbasis van ongeveer achtduizend vertegenwoordigers van de nationaliteit, en velen van hen houden nog steeds vast aan oude heidense overtuigingen. Bovendien blijven veel Mari, zoals ze zichzelf soms noemen, zelfs onder degenen die het christendom of het atheïsme prediken, oude heiligdommen om culturele redenen aanbidden, waardoor de oorspronkelijke tradities van hun voorouders behouden blijven.
Geschiedenis van objecten
Mari-overtuigingen zijn meestal aanbidding van dieren in het wild. Omdat ze in een bosrijke omgeving met veel water leefden, beschouwden mensen bomen als een van de meest gerespecteerde objecten. Mari bracht hen offers en geschenken, beschermde hen als hogere wezens, als monumenten en als containers voor de geesten van hun voorouders. Een manifestatie van deze tradities zijn de heilige bosjes, die tot nu toe nog steeds worden vereerd, waarvan er vele zich in de regio Nizhny Novgorod bevinden.
Dit zijn unieke objecten, in sommige daarvan worden nog steeds culturele en religieuze riten gehouden en worden heidense feestdagen gevierd. Bossen worden beschouwd als plaatsen van macht, waardoor je in contact kunt komen met geesten en andere hogere wezens om hun bescherming en bescherming te vragen. Soms worden individuele bomen aanbeden als monumenten voor bepaalde gebeurtenissen of als bewaarders van enkele geheimen. Het gebeurde dat hele bossen ook het voorwerp van aanbidding waren, omdat ze de bewakers waren van de geest van de stammen en later van de nabijgelegen nederzettingen. Er is gedocumenteerd bewijs van een symbolische transactie voor de verkoop van een heilig bos tussen Mari-dorpen, die al in de twintigste eeuw plaatsvond. Vaak, zelfs nadat ze het christendom hadden aangenomen, bleven de Mari dezelfde plaatsen gebruiken voor gebed in de heilige bosjes, het plaatsen van kandelaars op de stronken en het uitvoeren van rituelen in het bos, zoals in een tempel.
Heilige plaatsen worden zorgvuldig bewaakt tegen menselijke tussenkomst. Als je ze bezoekt, mag je in geen geval rommel maken, iets breken of iets meenemen. Het is verboden daar paddenstoelen en bessen te plukken, te jagen, kreupelhout te verzamelen. Voor het maken van rituele vuren op feestdagen nemen ze brandhout mee. Dankzij deze houding blijven de bosjes stukjes ongerepte natuur, met een intact ecosysteem en volwassen bomen.
Hoe de heilige bosjes te zien
Voor degenen die een van deze plaatsen willen bezoeken, is het heilige bos Tsepelskaya, dat niet ver van Vasilsursk ligt, geschikt. Het bos is nog steeds een heilige plaats voor de Mari. Tot op de dag van vandaag voeren de kaarten hier hun rituelen uit. Nog geen kilometer ten zuidoosten van de rand van het dorp ligt dit bos, met een oppervlakte van zo'n vierduizend vierkante meter. Hier groeien eiken, linden en berken van meer dan honderd jaar oud, dezelfde als die aanbeden werden door de Mari vóór de komst van de Russen. Het bos is rijk aan zeldzame planten.
De dag waarop de meest ambitieuze gebeurtenissen van de heidenen plaatsvinden, is elf september. De Mari brengen offers en laten geschenken over aan hun goden en geesten. De bekendste zijn Shochinava, Poro Osh Kugu Yumo en Mland-Ava. Meestal brengen de Mari hier speciale sjaals, geld en brood.
In het midden van de Csepel Grove klopt de tegenovergestelde toonsoort. Het wordt zo genoemd omdat het in de tegenovergestelde richting naar de rivieren Wolga en Sura stroomt. Volgens de Mari-legendes woont er een oude geest in, naar wie munten worden gebracht en in het water worden gegooid. Ze zijn te zien bij een bezoek aan het heiligdom.
De bron wordt niet alleen vereerd door heidenen, maar ook door christenen. Hij is altijd goed verzorgd en versierd met kleurrijke linten. De Khmelevskaya-dennenboom groeit niet ver van de tegenovergestelde sleutel. De hoogte is meer dan vijfentwintig meter en de stamdiameter is bijna een meter. Sinds 1996 wordt het door de staat beschermd als natuurmonument.
