Lena is een echte Siberische rivier, groots en machtig, met zijn eigen complexe karakter. Het stroomt omringd door rotsen en naaldbossen. Langs de oevers ligt bijna ongerepte natuur. Er zijn slechts zes kleine steden aan de rivier, die van elkaar worden gescheiden door honderden kilometers ondoordringbare Siberische taiga.
Geografische positie
Lena stroomt door het grondgebied van Yakutia en de regio Irkoetsk. Het wordt omringd door dunbevolkte en slecht ontwikkelde regio's van Rusland, hoewel er bijna vierhonderd jaar zijn verstreken sinds de opening van de rivier. In 1628 reisde de Kozak Vasily Bugor met een detachement langs de rivieren Ilim en Angara, van daaruit bereikten ze te voet de Kuta-rivier en daarlangs - naar de Lena. Een paar jaar later volgde de centurio Peter Beketov hetzelfde pad, wiens detachement de eerste huizen aan de monding van de Kuta bouwde - hij stichtte de stad Ust-Kut, en vervolgens Yakutsk en Olekminsk.
Lengte
Lena wordt beschouwd als de langste rivier in Siberië. Het strekt zich uit over 4270 km. Het stroomt volledig in de permafrostzone.
Waar is de bron?
Lena vindt zijn oorsprong in het westen van de Baikal-rug. Verschillende beekjes stromen in het bescheiden meer Negedeen, 7 km van het Baikalmeer - daar is de bron van de Lena. Op weg naar Jakoetsk maakt ze een stevige omweg en verhuist naar de noordelijke gebieden.
Waar is de mond?
Lena voert zijn wateren voorbij de poolcirkel en mondt uit in de ruwe Laptev-zee. Dichter bij de monding wordt het erg smal, omdat het aan alle kanten wordt ingeklemd door richels en bergen. Ongeveer honderd kilometer van de samenvloeiing van de Laptev-zee vormt de Lena een uitgestrekte delta.
Aan de monding ligt het natuurreservaat Ust-Lensky. Het gebied is meer dan 1 miljoen hectare.
Karakter
In de bovenloop gedraagt de Lena zich als een typische snelle bergrivier, die in een diepe kloof stroomt, met veel stroomversnellingen en kloven. Na de adoptie van de Kirenga-rivier, een grote zijrivier met hoog water, wordt deze overvloediger en vertraagt de stroming. Op deze plaatsen, langs de oevers, is er een hoge en dichte bosmuur die wordt gedomineerd door lariks. Deze boom is niet bang voor vorst en sterke luchtvochtigheid. Reuzenceders, sparren en dennen komen naast lariks voor.
Nadat ze de wateren van Olekma en Vitim hebben ingenomen, wordt Lena een krachtige rivier. Bijna 600 km lang stroomt het langs een smalle vallei, tussen kalkstenen muren die steil afdalen naar het water. Voor Jakoetsk breidt de vallei zich uit tot 25-30 km, en Lena volgt al plechtig, majestueus en kalm.
Van oktober tot mei-juni is de rivier bedekt met ijs. Het begint te bevriezen vanuit de mond naar boven en smelt in de tegenovergestelde richting.
De oevers van de Lena zijn bijna verlaten, er zijn weinig nederzettingen. Ze bevinden zich dichter bij Jakoetsk. Er zijn veel verlaten nederzettingen en nederzettingen van ploegenarbeiders. Grote nederzettingen aan de oevers van de Lena zijn steden:
- Ust-Kut;
- Jakoetsk;
- Lens;
- Olekminsk;
- Kirensk.
Stroomafwaarts van de laatste stad is er een verbazingwekkende reeks verticaal langgerekte kliffen met een hoogte van 150 tot 300 m. Het strekt zich uit over ongeveer 80 km langs de kust. Deze steenformaties lijken op een gigantisch bevroren bos. Ze worden Lena-pilaren genoemd.
