In 1985 tekenden verschillende Europese staten een overeenkomst in Luxemburg, waardoor vervolgens het zogenaamde Schengengebied ontstond. De bijzonderheid van de zone is dat het vanuit het oogpunt van internationaal reizen fungeert als één staat, waarin grenscontrole alleen wordt uitgevoerd bij het binnenkomen en verlaten van het Schengengebied, maar afwezig is aan de binnengrenzen van de staten die de overeenkomst hebben ondertekend. Tegenwoordig lijkt de status van het Schengengebied enkele veranderingen te ondergaan.
Tegenwoordig omvat het Schengengebied zesentwintig staten met een totale oppervlakte van meer dan 4 miljoen vierkante meter. km en met een bevolking van meer dan 400 miljoen mensen. Voor het eerst in de lange jaren van de overeenkomst kan verhuizen binnen Europa moeilijk zijn. De reden voor de wijzigingen die gepland zijn in het Akkoord van Schengen is in de eerste plaats de toename van het aantal migranten uit andere regio's. Sommige analisten zijn echter van mening dat veranderingen in grensoverschrijdingsregimes het reizen moeilijker en tijdrovender zullen maken, maar geen invloed zullen hebben op de migratiecijfers.
In het voorjaar van 2012 hebben Frankrijk en Duitsland een verzoek gestuurd aan Denemarken, het voorzitterschap van de Europese Unie, waarin zij het recht eisten om een besluit te nemen over de tijdelijke beperking van het vrije verkeer in geval van gevaar voor de veiligheid of de openbare orde in bepaalde landen.
Begin juni 2012 keurde de EU-ministerraad deze wijzigingen van het Akkoord van Schengen goed. Volgens de wijzigingen kunnen de regeringen van de landen van de zone, indien nodig, controle aan hun binnengrenzen invoeren, tot een tijdelijke sluiting, meldt RIA Novosti. Deze maatregel kan bijvoorbeeld worden ingevoerd als in een van de landen het vluchtelingenprobleem verergert.
De hoofden van de interne politieke afdelingen van de EU-landen steunden het initiatief op een bijeenkomst in Luxemburg unaniem. De hoofden van het ministerie van Binnenlandse Zaken van de betrokken staten zijn het ook eens geworden over een mechanisme voor gezamenlijk optreden in noodgevallen. Tegelijkertijd mag de maximale periode voor grenssluiting niet langer zijn dan twee jaar. Om alle wijzigingen van kracht te laten worden, moeten ze worden goedgekeurd door het Europees Parlement en de Europese Commissie.
In een commentaar op de wijzigingen in de overeenkomst sprak de minister van Justitie van Denemarken, M. Bedskow, zijn bezorgdheid uit over het migrantenprobleem en uitte hij zijn mening dat er in deze gevallen geen zwakke schakels mogen zijn in de keten van maatregelen om de veiligheid te waarborgen. Het is mogelijk dat Europeanen, die niet gewend zijn aan grenzen, zich binnenkort weer moeten aanpassen aan wachtrijen bij grenscontroleposten.
