Onder andere aristocratische en mooie wijken van Parijs valt het zevende arrondissement van de hoofdstad van Frankrijk op (er zijn er 20). Het herbergt bijvoorbeeld het Bourbon-paleis, het Rodin-museum, de Orsay-galerij, de militaire school, waaraan keizer Napoleon afstudeerde, en de kathedraal van de Invalides, waarin hij werd begraven. Ten slotte is het in het zevende arrondissement dat de Champ de Mars en de Eiffeltoren, die al bijna 130 jaar staat, zich bevinden. Het is gemakkelijk te vinden, zelfs zonder een gedetailleerde kaart.
Ijzeren dame
De metalen constructie, die de architect zelf, Gustave Eiffel, de "toren van 300 meter" noemde, werd gebouwd voor de Wereldtentoonstelling in Parijs in 1889. Het was de bedoeling om de verontwaardigde stedelingen binnen twee decennia van haar te verlossen. De toren, die de naam van de maker zelf kreeg, kreeg alleen amnestie vanwege de voorzichtig geïnstalleerde Eiffel bovenaan de radioantennes. Het is eng om je voor te stellen hoeveel tientallen miljoenen toeristen op zoek zouden zijn naar iets anders in Parijs, voorbij de Champ de Mars en de Iron Lady.
Rondom het water
Water zal een uitstekend referentiepunt zijn voor diegenen die de toren willen vinden. De rivier de Seine stroomt immers heel dichtbij, die alleen door de dijk Branly van de toren wordt gescheiden en tegenover Jena ligt. Dus als je echt wilt kijken naar de creatie van de ingenieur Gustave, dan kan dat zelfs vanaf het dek van een schip of vanaf een boot.
De zekerste manier om niet voorbij de toren in het noordwesten van de Champ de Mars te rijden of voorbij te rijden, is natuurlijk door een toeristenvoucher te kopen. Het voordeel van een georganiseerde tour is bijvoorbeeld dat je niet zelf kaartjes hoeft te kopen en niet hoeft na te denken over de keuze van het vervoer. Meestal worden toeristen met de bus naar de rechteroever van de Seine gebracht. Hier bevindt zich het observatiedek, van waaruit een prachtig uitzicht op de Eiffeltoren wordt geopend. En pas dan leiden ze naar de torenliften.
Door tekens
Voor alleenstaande toeristen zal het echter geen groot probleem zijn om bij de loketten en de eerste verdieping van het symbool van Parijs te komen. Niet alleen taxi's (halte Trocadero Square) gaan naar de Champ de Mars, maar ook verschillende metro's. Ga je met de stadsmetro, dan moet je weer uitstappen bij Trocadero (lijn zes en negen) of bij station Bir Hekim (lijn zes).
Maar als je in het eerste geval eerst op de plek komt waar de toeristenbussen komen en waar je volop kunt schieten, dan bevind je je in het tweede geval meteen op de dijk die naar de toren leidt. In een extreme situatie zijn er op alle metrostations schema's en borden die zelfs voor buitenlanders heel begrijpelijk zijn, dus het is bijna onmogelijk om te verdwalen.
Naast de metro zelf is er ook een RER in Parijs. Dit is een soort hybride van een metrotrein en een voorstadstrein. U moet de RER verlaten bij een halte die begrijpelijk is en zonder vertaling: "Champ de Mars - Eiffeltoren". Ten slotte is de laatste optie om met je eigen voeten te lopen. Met name van de Champs Elysees, die bijna elke volwassen Parijzenaar altijd zal laten zien, tot de toren, ongeveer 25-30 minuten lopen in een rustig tempo.
