Egyptische piramiden zijn zeker niet de enige op de planeet. Zij zijn echter nog steeds het meest populair en mysterieus, en vaak worden raadsels geboren uit banale onwetendheid of verwarring in concepten. De grootste en meest onderzochte piramide is bijvoorbeeld niet de piramide van Cheops, maar de piramide van Djoser, waar maar weinig mensen ooit van hebben gehoord.
"De beroemdste Egyptische piramide was en blijft de piramide van Cheops", zegt u, en u zult het bij het verkeerde eind hebben. Er zijn een aantal andere mooiste en meest mysterieuze creaties van menselijke handen, die dienden als graven voor de rust van de zielen van de oude farao's. Een van zulke monumentale en mooiste bouwwerken is natuurlijk de eerste van de piramides van Egypte, de piramide van Djoser, die diende als de plaats van het laatste toevluchtsoord van de farao en ontworpen door een zekere Imhotep, de dichtstbijzijnde hoogwaardigheidsbekleder van een hoogwaardigheidsbekleder.
Referentie monument
Verrassend genoeg verloor deze mysterieuze structuur praktisch zijn vroegere schoonheid niet, de tijd bleek machteloos over dit zestraps monument, dat een hoogte van 61 meter bereikte.
De piramide is beroemd om zijn talrijke valkamers, die volgens een van de versies een kist moesten worden voor degenen die het graf van de farao kwamen plunderen.
Jarenlang was ze het belangrijkste rolmodel voor dit soort gebouwen in het oude Egypte. Zelfs Herodotus noemde haar het belangrijkste en eerste wereldwonder. De trappen, die de hoofdrichting werden van de bouw van de piramide van de magnifieke Josser, de farao van de derde dynastie, beroemd om de eenwording van Boven- en Beneden-Egypte, symboliseren een zekere trap die naar de hemel leidt, en het gebouw zelf werd verondersteld om de status van familiegraf te verwerven.
De mysterieuze structuur van de piramide
Trouwens, het waren de legendes over de dodelijke vallen van deze piramide die de basis vormden van veel Hollywood-films, waarin goudzoekers en jagers levend in tombes worden opgesloten.
In de piramide bevindt zich een enorme schacht, aan de onderkant waarvan de sarcofaag zelf is. Voor de uitvoering van de piramide zelf, die trouwens in zes afzonderlijke fasen werd gebouwd, werd steen gebruikt en helemaal geen ruwe baksteen, het belangrijkste bouwmateriaal van die tijd.
Als je de piramide in meer detail bestudeert, kun je een groot aantal veranderingen en wijzigingen opmerken die tijdens de constructie zijn aangebracht. Veel verschillende doorgangen en tunnels naderen de muren van de gigantische binnenschacht, die uiterlijk helemaal niet op rituele kamers lijken, maar eerder op woonkamers versierd met ornamenten en schilderijen die vertellen over het aardse leven van Djoser zelf.
Veel tunnels dateren uit een eerdere periode dan de tijd van de bouw van de piramide zelf, dit is een zeker bewijs dat de mijnen dienden als een habitat voor mensen die vele eeuwen vóór het verschijnen van de Egyptische farao's leefden.
De bodem van de mysterieuze mijn is bedekt met enkele granieten dwarsliggers, die op hun beurt rusten op kalkstenen blokken versierd met prachtige sterrenornamenten.
Wat deze buitenste sarcofaag verbergt, weten Egyptische onderzoekers nog niet. Slechts één ding is duidelijk, aanvankelijk was de piramide een soort stad of oude nederzetting, verborgen voor zonlicht en lucht, misschien kan deze paradox worden verklaard door de vernietigende kracht van de zonnestralen of andere factoren. Onderzoekers blijven worstelen met de raadsels van de prachtige piramide, die op het eerste gezicht een typisch graf van de Egyptische halfgoden leek te zijn.
