Je moet je grondig en zonder haast voorbereiden op een wandeling. De volgende keer dat de organisatie van het toerisme een serieuze zaak is, wordt besproken welke dingen en voorwerpen met het behang moeten worden meegenomen en hoe alles in een rugzak moet worden gestopt. Het is belangrijk op te merken dat elk lid van de groep een match moet hebben. Het is niet nodig om specifiek uit te leggen waarom dit nodig is. Op de route kunnen zich situaties voordoen waarin het nodig is om snel en bij alle weersomstandigheden een vuur aan te steken. En u moet klaar zijn voor deze procedure. Maar zelfs in het geval dat de groep is gestopt voor een stop, is het noodzakelijk om tenten op te zetten en een plaats voor een open haard te kiezen volgens lang gevestigde regels.
Bij een stop of een lang verblijf is een vreugdevuur het centrale object waar het hele leven en de romantische component van de wandeling omheen vloeit. En voordat u een vuur aansteekt, moet u een plaats kiezen waar het het gemakkelijkst is om vuur te maken. Ik moet zeggen dat het toerisme en de lokale geschiedenis een nieuwe impuls hebben gekregen om nieuw leven in te blazen. Er wordt vooral veel lesmateriaal gepubliceerd om jonge wandelliefhebbers te helpen. De praktijk blijft echter de belangrijkste basis voor elke actie. De plaats voor het vuur is zo gekozen dat het beschut is tegen wind en regen. Deze dient zich aan de lijzijde van de tenten te bevinden en op een afstand van minimaal 5 meter daarvan. Dit is vereist door elementaire veiligheidsmaatregelen - vonken van een brand kunnen tenten gemakkelijk beschadigen.
Daarna volgt de voorbereiding van de haard zelf. De plaats is ontdaan van oude bladeren en gras. Heel vaak wordt de bovenste laag graszoden verwijderd en wordt het terrein bekleed met stenen. Indien nodig vindt verdieping in de grond plaats. Brandhout oogsten is een verantwoorde bezigheid. Het is het beste om droog kreupelhout, twijgen en hardhouten stammen te verzamelen. Dennentakken, twijgen en stammen branden goed en geven veel warmte af. Droog gras, struiktakken en boomschors zijn geschikt om het vuur in stand te houden. Maar daarvoor moet je het zogenaamde aanmaak- en brandhout voorbereiden. Berkenschors is het meest geschikt voor aanmaakhout. U kunt droge dennen- of cedernaalden gebruiken.
Het is geen geheim dat alle benodigde goederen voor toerisme in de winkel kunnen worden gekocht. Maar zoals de praktijk laat zien, wordt het materiaal voor aanmaakhout het meest betrouwbaar met uw eigen handen bereid. Ervaren ontdekkingsreizigers doen precies dat. Het is helemaal niet nodig dat het huiswerk van pas komt tijdens de wandeling. Eens in de drie jaar kan een stuk berkenbast en een lucifer in een metalen bak van pas komen. Maar een voorzichtig persoon houdt deze hulpbron altijd in zijn rugzak. Tot slot moet worden gezegd dat het belangrijkste is om een kleine vlam aan te steken en het verbrandingsgebied geleidelijk te vergroten door dunne en droge takken of twijgen toe te voegen. Het is belangrijk om niet te haasten of te poepen. Deze regel moet bij elk weer worden gevolgd.
