Er zijn veel interessante en ongewone gebouwen, museumreservaten in Moskou. Deze omvatten Tsaritsyno - een van de beroemdste museumreservaten van de stad. Het omvat een uniek architectonisch complex en prachtige natuur die niet typisch is voor Moskou.
Tsaritsyno is een unieke en zeer mooie plek in Moskou, aan de ene kant is het een historische plek met ongewone architectuur, aan de andere kant - pittoreske natuur (een gebied van meer dan 100 hectare). Al drie eeuwen op rij wandelen inwoners van de stad in Tsaritsyno, genietend van de schone lucht en buitengewone landschappen. Het reservaatmuseum is erg populair bij toeristen, zij bezoeken het vaak.
Geopend in 1984, maar weinig mensen kennen de geschiedenis van deze unieke plek. Het is bekend sinds de 16e eeuw en behoorde toe aan Tsarina Irina, de zus van Boris Godoenov. De beroemde Tsaritsyn-vijvers zijn sinds de 16e eeuw bewaard gebleven en worden beschouwd als het oudste "monument" van het museumreservaat.
In 1598 werd een woestenij gevormd op de plaats van het bezit van koningin Irina, die geen eigenaar had. In 1633 werd het stuk grond verworven door de Streshnev-boyars, 51 jaar later ging het eigendom over op A. V. Golitsyn (de zoon van Vasily Golitsyn, de favoriet van Tsarevna Sophia).
Peter I confisqueerde het land van de familie Golitsyn, in 1712 schonk de toekomstige "Tsaritsyno" de Moldavische prins Dmitry Cantemir (voor de hulp van Rusland in de confrontatie met Turkije). De prins richtte een stenen kerk met één koepel op ter ere van de icoon van de Moeder Gods "Levengevende bron" (in 1722), de tempel is bewaard gebleven en kan bezocht worden.
Naast de bezittingen van prins Cantemir passeerde een weg, keizerin Catherine II reed er langs terug van Kolomenskoye en vestigde de aandacht op het landgoed van de prins, ze was onder de indruk van de schoonheid van de natuur. Op aanbeveling van prins Grigory Potemkin verwierf de keizerin het landgoed van de zoon van prins Kantemir Sergei, de deal vond plaats in mei 1775. De eigendomskosten waren 20.000 roebel, maar Catherine II betaalde er 5000 meer voor.
Zwarte modder (de naam van het landgoed) werd eigendom van de koningin en kreeg de bijbehorende naam. Er is een versie dat de naam Tsaritsyno is uitgevonden door prins Potemkin.
Aan het einde van de 19e eeuw werden zomerhuisjes gebouwd in Tsaritsyno en het voormalige bezit van Catharina II veranderde in een favoriete plek voor inwoners van Moskou om te wandelen. Sommige van de gebouwen die in de residentie van de keizerin werden opgetrokken, zijn bewaard gebleven, sommige zijn gerestaureerd.
Toeristen en bezoekers worden aangetrokken door de unieke architectuur van het museumreservaat; in de zomer worden er huwelijksfotosessies gehouden tegen de achtergrond van het paleis. Het architecturale complex Tsaritsyno wordt beschouwd als het grootste gebouw in Europa in de pseudo-gotische stijl van de 18e eeuw
Het beroemdste gebouw in Tsaritsyno wordt beschouwd als het Grand Palace, de bouw ervan duurde tien jaar en werd herhaaldelijk opgeschort (van 1786 tot 1796). De auteur van het project is V. I. Bazhenov, hij was de hofarchitect van Catherine II.
Het paleis werd niet voltooid vanwege de dood van de keizerin; het werd in 2005-2007 van ruïnes hersteld.
Naast het Bolshoi werden nog twee paleizen gebouwd (middelgroot en klein), verschillende gebouwen en het Broodhuis, bruggen. De gebouwen waren niet volledig bewaard gebleven (sommige werden gerestaureerd, sommige werden gerestaureerd, sommige werden volledig bewaard), omdat Catharina II de architectuur van haar residentie niet leuk vond en ze beval ze te ontmantelen en opnieuw op te bouwen (met de medewerking van de architect Matvey Kazakov).
Er zijn verschillende versies van de verontwaardiging van de keizerin, volgens een van hen verloor Catherine II eenvoudigweg de interesse in haar landgoed. Ze woonde in Tsaritsyno met haar geheime echtgenoot (in een houten paleis) Grigory Potemkin (hij was het die aanbood het landgoed Kantemirov te kopen), na zijn dood had Catherine II een hekel aan haar woning.
Het is nog steeds niet bekend waarom het Catharina II was die opdracht gaf tot de herbouw van de paleizen en gebouwen.
Sommige van de door VIBazhenov ontworpen gebouwen zijn bewaard gebleven; tijdens het Sovjettijdperk waren er lokale autoriteiten en een muziekschool.
Sommige paviljoens zijn tijdens het Sovjettijdperk aangepast, recentelijk hebben ze hun oorspronkelijke uiterlijk gekregen.
Het Milovida-paviljoen (oorspronkelijk een theehuis) en de ruïnetoren verschenen in de 19e eeuw in Tsaritsyno.
Naast architectuur kun je in het museumreservaat het "Mermaid Island" zien met een poort erop, kassen, standbeelden en de eekhoorns voeren.
Het is gemakkelijk om bij het museumreservaat te komen: het MCD-2-station of het metrostation Tsaritsyno, 3-5 minuten lopen (het MCD-station ligt dichter bij het reservaat), het Orekhovo-station (de ingang van het park is niet ver weg, maar het duurt lang om bij het paleis te komen).
