In Rusland begonnen vuurtorens te verschijnen in het tijdperk van Peter de Grote, na de 'uitlaat naar de zee'. Tegen die tijd waren ze in Europa al in volle gang om de weg voor de rechtbanken te verlichten. Nu zijn er in Rusland meer dan driehonderd vuurtorens. De oudste is Tolbukhin in de regio Leningrad. Alle Russische vuurtorens zijn op hun eigen manier kleurrijk, we hebben het over zeven opmerkelijke.
1. Aniva
Deze vuurtoren is sinds 2006 verlaten. Het is gelegen op Sakhalin en werd gebouwd in 1939 toen het eiland toebehoorde aan de Japanners. Het is ontworpen door Miura Shinobu. De vuurtoren stijgt op de klif van Sivuchya Cape Aniva. De matrozen zagen het licht ervan op een afstand van maximaal 35 km.
De vuurtoren ziet er erg kleurrijk uit. De ronde toren van negen verdiepingen met een klein bijgebouw staat op een ovale basis. De hoogte van Aniva is 31 m. Vanaf daar opent zich een prachtig uitzicht op de schoonheid van het land van Sakhalin. Alles in het gebouw is doordrenkt met het verleden. Liefhebbers van de oudheid zullen zich er zeker niet vervelen.
2. Irbenski
Dit is de enige drijvende vuurtoren in Rusland die tot op de dag van vandaag bewaard is gebleven. Het ligt afgemeerd in Kaliningrad, in de buurt van het Museum van de Wereldoceaan. De vuurtoren is lang geleden buiten gebruik gesteld en nu herbergt het een expositie die vertelt over de geschiedenis van de navigatie. Het herbergt ook een van de oudste scheepsklokken van de Russische vloot, die in 1885 werd gegoten.
Het werd gebouwd in de jaren zestig van de vorige eeuw in Finland. De vuurtoren "diende" in de wateren van de Oostzee en verlichtte de weg voor schepen in de commerciële haven van Riga. Na het afgeschreven te hebben, wilden ze schroot beginnen. Gelukkig werd besloten om van deze onderneming af te zien.
3. Tolbukhin
Deze oudste vuurtoren in Rusland werd in 1719 gebouwd in opdracht van Peter I. Hij staat op een kunstmatig klein eiland in de wateren van de Golf van Finland, voor de kust van Kronstadt.
De vuurtoren was oorspronkelijk bekend als Kotlinsky. De huidige naam werd aan hem gegeven ter ere van de zeeman Fedot Tolbukhin, die zich onderscheidde tijdens de verdediging van Kotlin tijdens de Noordelijke Oorlog. UNESCO erkende de vuurtoren als cultureel erfgoed.
4. Svyatonosky
De vuurtoren wordt beschouwd als een van de moeilijkst toegankelijke, omdat deze zich op de verlaten Kaap Svyatoy Nos, in de regio Moermansk, bevindt. Dit voorgebergte scheidt twee ruwe Russische zeeën: de Witte en de Barentsz.
De vuurtoren is een lage houten toren. Het werd in de jaren zestig van de vorige eeuw in Archangelsk gebouwd en vervolgens over zee aan de kaap afgeleverd. Ondanks zijn hoge leeftijd is de vuurtoren perfect bewaard gebleven en operationeel. Het staat onder speciale bescherming op regionaal niveau.
5. Sekiro-Voznesenky
Het is gelegen in de regio Arkhangelsk en is uniek omdat het wordt bekroond met de koepel van de Sekiro-Voznesensky Skete-kerk op Solovki. Het is de oudste hermitage-nederzetting, bekend sinds de 16e eeuw.
De vuurtoren wordt beschouwd als de hoogste op de Witte Zee. Hij schijnt voor 19 km.
6. Petrovski
Deze vuurtoren bevindt zich in het dorp Vyshka, in de regio Astrachan, en is ongebruikelijk omdat hij midden in de steppe staat. Het werd gebouwd tijdens het bewind van Peter de Grote om de toegang tot de bevaarbare grenzen van de Wolga te markeren. Sindsdien is het waterpeil flink gedaald, waardoor de vuurtoren in de steppe terecht is gekomen.
7. Egersheld
Dit is een van de oudste vuurtorens in het Verre Oosten. Het werd gebouwd in 1910 op de gelijknamige kaap. Het wordt beschouwd als een symbool van Vladivostok.
