De eilandstaat Nieuw-Zeeland wordt van Australië gescheiden door een zeer kleine zee in termen van planetaire normen en een massa eilandjes, die, net als de zee, werden ontdekt door de ontdekkingsreiziger en reiziger A. Tasman. Eigenlijk werd de zee genoemd ter ere van de ontdekker.
instructies:
Stap 1
De naam van de zee die Zeeland van Australië scheidde, wordt geassocieerd met de beroemde zeevaarder Abel Tasman uit Nederland, die in 1640 naar dit deel van de planeet reisde.
Stap 2
De Tasmanzee onderscheidt zich door zijn grote diepte, die in sommige gebieden tot zes kilometer reikt. Het grondgebied bevindt zich in drie klimaatzones, die niet anders kunnen dan de specifieke kenmerken van het klimaat en de flora beïnvloeden. Natuurlijk verschilt de temperatuur van het wateroppervlak ook: als het op sommige plaatsen in de zomer + 27 ° C is, dan bereikt het op andere amper + 15 ° C. In de winter, in het zuiden, kan de watertemperatuur dalen tot + 9 ° C.
Stap 3
De kustlijn op het vasteland en het eiland Nieuw-Zeeland is vrij vlak, zonder sterke insnijdingen. Er zijn praktisch geen baaien, baaien of onderwatergrotten, grotten. Aan de andere kant heeft de Tasmanzee een nogal complexe bodemtopografie, met een groot aantal richels, verhogingen, depressies en holtes.
Stap 4
Aan de oevers van het vasteland en de eilanden heeft de bodem een zanderig karakter, maar in het zuiden kun je de koraalriffen bewonderen. Wat betreft de structuur van de grond, op de diepte van het reservoir kan het kleiachtig of zandig-kleiachtig zijn.
Stap 5
Gezien het feit dat de Tasmanzee zich in verschillende klimaatzones bevindt, verschillen de flora en fauna aanzienlijk in verschillende gebieden. Het noordelijke deel van de zee, dat zich in de buurt van de tropen bevindt, is qua vegetatie en levende wezens vergelijkbaar met de nabijgelegen Koraalzee. Het wordt gedomineerd door eilanden met koraalriffen en de flora bestaat uit een kleine hoeveelheid algen en kruidachtige formaties. Wat de dierenwereld betreft, deze wordt meestal vertegenwoordigd door schaaldieren, kwallen en larven.
Stap 6
In het zuidelijke deel van het stuwmeer - dichter bij de eilanden - is de vegetatie qua hoeveelheid veel rijker. Aan de kust vind je dichte algen van verschillende kleuren, in het oppervlaktedeel van het water is er een aanzienlijke hoeveelheid fytoalgen en zoöplankton, dat wordt vertegenwoordigd door kleine schaaldieren. De aanwezigheid van zoöplankton in de zuidelijke wateren kon niet anders dan de aanwezigheid van walvisachtigen in de zee beïnvloeden, vertegenwoordigd door een klein aantal walvissen, orka's en potvissen.
Stap 7
Ook leven er verschillende soorten haaien in deze zee, waaronder witte en zelfs tijgers. Scholen scholen vissen passeren ook in het zuidelijke deel. Dit zijn tonijn, makreel, sardine, makreel, haring, bot. Onder andere grote vissen, in dit deel van de zee, kan men de beroemde tonijn, de snel zwemmende zwaardvis en zeilvis zien.
