Het Savvino-Storozhevsky-klooster in de buurt van Zvenigorod wordt een waardevolle parel genoemd in de ketting van kloosters in Moskou. Het is gebaseerd op het einde van de 14e eeuw met de indiening van de plaatselijke prins Yuri, de zoon van Dmitry Donskoy. Vernoemd naar de eerste abt van Sawa en de Wachtersheuvel, waarop het staat. Het klooster is actief, staat onder staatsbescherming als waardevol historisch en architectonisch object. Het staat op de derde plaats in termen van aanwezigheid van pelgrims en toeristen, toegevend aan Diveyevo en de Trinity-Sergius Lavra.
Oprichters van het Savvino-Storozhevsk-klooster
Savva Storozhevsky en prins Yuri Dmitrievich stonden aan de basis van het klooster. De laatste was de derde zoon van Dmitry Donskoy. Zijn vader schreef hem Zvenigorod, waar hij begon te regeren. Yuri Dmitrievich onderscheidde zich door zijn vroomheid. Zijn peetvader was Sergius van Radonezh. Savva is een van de eerste discipelen van de wonderdoener. Vervolgens werd hij de spirituele mentor van de familie van Dmitry Donskoy, inclusief zijn zoon.
Er is niet veel bekend over Savva vóór zijn aankomst in Zvenigorod: hij kwam uit een rijke, hoogstwaarschijnlijk boyar-clan, legde monastieke geloften af in het Trinity-klooster en na de dood van Sergius van Radonezh gedurende zes jaar regeerde hij erover.
Volgens kronieken uit 1395 gaf Savva een zegen aan prins Yuri voor een campagne in de Wolga Bulgarije. Hij keerde terug naar huis met een overwinning en veroverde 14 steden, waaronder Kazan. Om dit te vieren, wees de prins als blijk van dankbaarheid geld toe voor de bouw van een tempel op de verlaten Zvenigorod-heuvel Storozhe. Savva zegende de constructie.
De geschiedenis van de oprichting van het Savvino-Storozhevsky-klooster
In 1398 riep de prins Savva naar Zvenigorod en beval de oprichting van een klooster. De plaats ervoor werd allemaal op dezelfde heuvel gekozen, boven de samenvloeiing van twee rivieren - Moskou en Razvodnya. En dit is geen toeval. Zvenigorod werd, net als veel andere steden in de buurt van Moskou, gesticht om het vorstendom Moskou te beschermen. En de Watchman Hill was het hoogste punt van waaruit een goed zicht op de omgeving ontstond. Kloosters waren in die tijd vaak forten en hun bewoners werden 'het leger van Christus' genoemd.
Het architecturale ensemble van het klooster kreeg vorm in de loop van de 15e-19e eeuw. Veel van de overgebleven gebouwen dateren uit de 17e eeuw. De eerste structuren van het klooster waren gemaakt van hout. Eerst werd de Geboortekerk van de Maagd gebouwd. Toen verschenen er cellen om hem heen. Het klooster was omgeven door een tynom gemaakt van eikenhouten stammen. Een kilometer van het klooster groef Savva voor zichzelf een grot in een van de ravijnen. Het was als een sket. In de grot trok hij zich vaak terug om gebed en berouw te lezen.
In de eerste jaren van zijn bestaan leefde het klooster niet in armoede, de fondsen werden royaal aan het klooster geschonken door prins Yuri. In 1405 verscheen een stenen kerk op de plaats van de houten kerk van de Geboorte van Christus van de Maagd. Het overleefde op wonderbaarlijke wijze na de herhaalde invasie van de Tataren en wordt nu beschouwd als een van de oudste witstenen kerken in Rusland. De muren zijn geschilderd door Andrei Rublev zelf, die toen nog niet beroemd was. De tempel is de historische dominant van het klooster.
Prins Yuri zorgde goed voor het klooster en zijn monniken. Hij wees haar verschillende dorpen en dorpen met land toe, wees bijenstallen toe, bevrijdde alle boeren die op het kloosterland woonden van belasting en plichten, en stond Savva toe zijn oordeel over hen uit te voeren.
In 1407 stierf Savva. Zijn lichaam werd begraven in de Geboortekerk van de Maagd, onder het westelijke raam. Voor zijn dood benoemde hij een van zijn discipelen als zijn opvolger. Na de dood van Savva raakte het klooster in verval. Tegelijkertijd bleef hij een speciale plaats, niet alleen voor prinsen, maar ook voor koningen. Het werd bezocht door Ivan de Verschrikkelijke, Boris Godunov, Catherine II.
In de 17e eeuw vond het klooster een tweede leven. Het werd herbouwd volgens het nieuwe plan van tsaar Alexei de Stille, aan wie Savva op jacht verscheen en van de dood werd gered. Zijn grondgebied is verdubbeld, de Drie-eenheidskerk, de kamers van de Tsaritsin, broederlijke gebouwen, torens en het Belfort verschenen. De laatste werd de dominante compositie van het hele architecturale ensemble. Dat is ze tot op de dag van vandaag.
In die tijd werd het klooster beschouwd als "de eigen bedevaart van de soeverein" en viel het onder de jurisdictie van de koning. Alexei Tishaishy maakte vaak een pelgrimstocht naar de muren en liep vaak te voet van Moskou naar Zvenigorod. En dit is 60 km van de weg. Het klooster had geen hoofdingang. Er was alleen een voordeur, wat de speciale houding van de koning ten opzichte van deze plek aangaf. Het klooster kreeg als eerste in Rusland de status van Lavra.
In 1652 werden de overblijfselen van Sava voor het eerst ontdekt in een plechtige atmosfeer. De tsaar zelf, zijn vrouw Maria Miloslavskaya en de toekomstige patriarch Nikon waren aanwezig. Toen bleek dat de overblijfselen van Sawa niet vergaan gedurende 245 jaar in de vochtige aarde. Het werd als een wonder beschouwd. De relieken werden geplaatst in een eikenhouten schrijn, die aan de rechterkant van de iconostase was geplaatst.
Aan het einde van de 18e eeuw besloot Catharina II, die van de omgeving van Zvenigorod hield, het klooster te herbouwen. Hiervoor huurde ze zelfs een architect uit Frankrijk in. Zijn project omvatte de sloop van de muren van het klooster, de Trinity Church en andere gebouwen. Maar toen gaf de koningin deze onderneming nog steeds op.
In 1812 overleefde het klooster de invasie van de Fransen. Volgens de legende besloten ze de nacht door te brengen in het klooster. Savva kwam naar een van de militaire leiders en vroeg het klooster niet te plunderen, maar beloofde in ruil daarvoor dat hij levend naar huis zou terugkeren. De Fransman werd bang, beval de soldaten het klooster te verlaten en zette bewakers op om te voorkomen dat ze zou worden gestolen.
Savvino-Storozhevsky-klooster in de Sovjettijd
Nadat de bolsjewieken aan de macht kwamen, werd het klooster gesloten en werd zijn eigendom genationaliseerd. Inclusief het belangrijkste heiligdom - de relieken van Sava. Ze zijn met bloed afgenomen. Lokale bewoners en monniken kwamen op om hen te beschermen. Een opstand begon, die eindigde met de moord op twee commissarissen. Vervolgens werden verschillende monniken verbannen naar de Oeral voor dwangarbeid. De bolsjewieken openden de relieken van Savva, maakten ze woedend en overhandigden ze aan het museum. Het Savvino-Storozhevsky-klooster heeft in alle 5, 5 eeuwen van zijn bestaan nog nooit zo'n godslastering gezien.
In de Sovjetjaren werd binnen de muren een kinderkamp georganiseerd. Vervolgens werd daar een sanatorium geopend.
Savvino-Storozhevsky-klooster vandaag
In 1995 werd het klooster nieuw leven ingeblazen. Het werd overgedragen aan de kerk. Drie jaar later, toen het klooster 600 jaar geleden werd opgericht, werden de relieken van Sava teruggebracht naar de muren. De plechtige ceremonie werd geleid door patriarch Alexy II zelf.
Sindsdien zijn er restauratiewerkzaamheden uitgevoerd op het grondgebied van het klooster, dat tot op de dag van vandaag voortduurt. Het oorspronkelijke uiterlijk van veel oude gebouwen is nagemaakt.
In 2007 verscheen een monument voor de monnik Savva op het grondgebied van het klooster. In hetzelfde jaar begon de beroemde Savvinskaya-beurs voor volkskunst en kunstnijverheid weer te werken. Voor de revolutie was het erg druk. De kermis is jaarlijks en wordt eind augustus aan de muren van het klooster gehouden.
De traditie van de processie van het klooster naar de grot, waar Savva zich terugtrok voor gebed, is ook hersteld. Er is een kerk erboven en een skete in de buurt.
Bij het klooster zijn winkels waar u diverse kerkgerei en kaarsen kunt kopen. Ook op het grondgebied verkopen ze kvas, dat wordt bereid door monniken. Het is al legendarisch geworden en een soort herkenningspunt van het Savvino-Storozhevsk-klooster. Kvass is doordrenkt met rozijnen, waardoor het zo "krachtig" blijkt te zijn.
Hoe daar te komen
Het Savvino-Storozhevskaya-klooster ligt in Zvenigorod in de buurt van Moskou, in de wijk Odintsovo. Het bevindt zich niet in de stad zelf, maar eronder: je moet Zvenigorod binnenrijden, er doorheen rijden langs de Moskovskaya-straat, aan het einde daarvan rechtsaf. Daarna is het nog een paar kilometer langs de rivier de Moskva naar het bijbehorende bord.
De skete ligt op ongeveer een kilometer van het klooster. Er is daar een badhuis, dat dagelijks vanaf 07.00 uur geopend is. In de zomer en het voorjaar sluit het om 22.00 uur en in de winter en de herfst 2 uur eerder.
De deuren van het Savvino-Storozhevsky-klooster zijn geopend van 06.00 uur tot het einde van de avonddienst. Tijdens grote kerkvakanties kunnen de openingstijden afwijken.
