De Rode Zee is niet alleen de badplaats van Egypte. Het scheidt de twee delen van de wereld, maar in elk land van deze regio kun je iets gemeenschappelijks vinden, omdat hier belangrijke gebeurtenissen uit de oudheid plaatsvonden. En volgens de legende heeft deze zee ooit haar bodem blootgelegd zodat Mozes zijn volk naar Israël kon leiden.
De Rode Zee behoort tot de zogenaamde binnenzeeën en maakt deel uit van de Indische Oceaan, die via de Straat Bab-El-Mandeb met haar wateren verbonden is. Via deze zeestraat komt de Rode Zee de Golf van Aden binnen, die op zijn beurt ook tot de grote Indische Oceaan behoort.
De Rode Zee is de zoutste zee ter wereld en een liter zeewater bevat 41 gram zout. Dit wordt veroorzaakt door sterke verdamping van het zeeoppervlak als gevolg van de constant hoge luchttemperatuur.
De Rode Zee wordt gesloten tussen het Arabische schiereiland van Eurazië en het Afrikaanse continent, en in het noorden verbindt het met de wateren van de Middellandse Zee via het oude Suezkanaal, waarvan de bouw voor het eerst werd begonnen aan het begin van het eerste millennium voor Christus. De Rode Zee wast het gebied van maar liefst negen staten: Egypte, Israël, Jordanië, Saoedi-Arabië, Jemen, Djibouti, Eritrea en Soedan. Opmerkelijk is dat in het noordelijke deel van deze zee een mediterraan klimaat heerst, terwijl boven de zuidelijke en centrale wateren een tropisch woestijnklimaat heerst.
Transport en economische kansen van de Rode Zee
De Rode Zee is een belangrijke transportcorridor tussen Aziatische landen en Europa. De route door de Rode Zee en het Suezkanaal is 8000 kilometer korter dan de oude zeeroute, die om heel Afrika moest. Het transportsysteem van de Rode Zee bedient duizenden schepen per jaar, waar zeepiraten uit Somalië gebruik van maken, want van de Hoorn van Afrika tot de Straat Bab el-Mandeb is minder dan 150 kilometer. De eerste kanalen om de zeeën met elkaar te verbinden, werden in het tweede millennium voor Christus door de Egyptische farao's gegraven. Het is ook bekend dat er in de achtste eeuw na Christus een oud kanaal, vergelijkbaar met dat van Suez, bestond, maar werd opgevuld door de autoriteiten van het Arabische kalifaat om de handelscentra van het kalifaat zelf niet naar Egypte te verplaatsen.
Het Suezkanaal brengt bijna 5 miljard dollar op de Egyptische staatsbegroting en is daarmee de op één na belangrijkste bron van inkomsten voor deze staat.
Toerisme en recreatie in de regio van de Rode Zee
Het droge en zeer warme klimaat zorgt ervoor dat de wateren van de Rode Zee zelfs in de winter niet onder de 20°C afkoelen, zodat u hier het hele jaar door kunt ontspannen. De meest populaire badplaatsen aan de oevers van de Rode Zee zijn de steden Egypte, Israël en Jordanië. En het punt is niet dat andere plaatsen minder mooi zijn, het is gewoon dat deze landen de meest stabiele politieke situatie hebben, en in Soedan, Djibouti en Somalië is al meer dan een decennium echte chaos aan de gang. In de badplaatsen Sharm al-Sheikh, Hurghada, Eilat en Dahab worden strandrecreatie en onderwatersporten ontwikkeld. Op het hele noordelijk halfrond van de aarde heeft de Rode Zee geen gelijke in de rijkdom en kwaliteit van de onderwaterwereld, en hier vind je bijna overal koraalriffen voor de kust. Om naar de Rode Zee te reizen, hebben Russische burgers geen visum nodig voor Egypte; in Jordanië wordt een visum direct op de luchthaven afgeleverd voor ongeveer $ 28. In het Israëlische Eilat mag je tot 90 dagen zonder visum verblijven.
