Een visum is een vergunning om een land binnen te komen en er te verblijven voor een persoon die er geen staatsburger van is. Een visum wordt afgegeven door bevoegde vertegenwoordigers van de staat. Veel landen hebben een verplichte visumvergunning nodig om binnen te komen, maar soms maken ze onderling afspraken over de mogelijkheid van visumvrije toegang voor burgers of vergemakkelijken ze de procedure voor het verkrijgen van een visum.
Als je mensen die vaak naar verschillende landen reizen vraagt wat een visum is, dan zullen de meesten zeggen dat het een merkteken of sticker in het paspoort is, wat aangeeft dat een persoon naar het buitenland kan komen en enige tijd op zijn grondgebied kan blijven. tijd. Maar aanvankelijk was een visum een resolutie die werd aangenomen door een ambtenaar, volgens welke het document rechtskracht kreeg, of, als een persoon een visum werd geweigerd, het document ongeldig werd verklaard.
De praktijk om alleen die mensen toe te laten die een visum hadden gekregen om hun grondgebied binnen te komen, werd lange tijd door verschillende staten gebruikt. In de tijd van Kievan Rus was er voor buitenlanders die de hoofdstad Kiev wilden binnenkomen, een resolutie nodig van iemand uit de prinselijke familie. Deze praktijk kan nu al worden beschouwd als de voorloper van het visumregime. Zelfs toen probeerden staten met behulp van dergelijke vergunningen buitenlandse burgers op hun grondgebied te controleren.
Het bestaan van visa houdt rechtstreeks verband met het feit dat er landen zijn die zich verzetten tegen het ongehinderde verkeer van buitenlandse burgers over hun grondgebied. Er zijn staten die zich richten op de ontwikkeling van het toerisme, ze gaan het visumregime vergemakkelijken, visa afschaffen of ze heel gemakkelijk maken voor reizigers om te verkrijgen. Sommigen daarentegen scherpen de toegangsregels aan, zodat degenen die onder het mom van een toerist willen emigreren, hun wens niet kunnen vervullen.
Tegenwoordig beweren veel politici dat de grenzen in hun land transparant zijn en visa gemakkelijk te verkrijgen zijn. Dit is gedeeltelijk waar. In de ambassades van staten kun je alles vinden wat je nodig hebt om een visum te krijgen. Meestal is het vereist om documenten mee te nemen die de bronnen van inkomsten bevestigen of de aanwezigheid van een voldoende bedrag voor de reis op de rekening, een vragenlijst in te vullen en een foto te verstrekken. Soms hebben ambassades een attest van tewerkstelling, een toeristische uitnodiging van het land of andere documenten nodig. In de regel is het verkrijgen van een toeristenvisum niet erg moeilijk. Er zijn ook soorten visa als zaken-, studenten- en transitvisa.
Een transitvisum wordt afgegeven aan mensen die over land door het land reizen zonder van plan te zijn er voor langere tijd te verblijven. Meestal is de geldigheidsduur niet langer dan enkele dagen.
Een studentenvisum is nodig voor degenen die naar een onderwijsinstelling van een ander land gaan, daar naar cursussen luisteren en in het algemeen komen studeren. De situatie is vergelijkbaar met een zakenvisum, dat vereist is voor degenen die zaken gaan doen op het grondgebied van een ander land.
De visumregeling is gericht op het controleren, zo niet op het gedrag van buitenlandse burgers op hun grondgebied, dan in ieder geval op hun aantal, en ook op het voorkomen van illegale emigratie en binnenkomst in het land van mensen die om de een of andere reden geen graag geziene gasten zijn voor het.
